STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH DZIECI, UŻYWAJĄCYCH AAC

Standardy ochrony małoletnich niemówiących dzieci, korzystających z AAC, realizowane w Centrum Logopedyczno-Terapeutycznym „Dogadać się” Katarzyna Czechowicz-Gołaszewska

 

(autor: Edyta Tyszkiewicz, Centrum neurorehabilitacji, komunikacji alternatywnej i wspomagającej, Edyta Tyszkiewicz Ul. Parkowa 21 71-622 Szczecin Tel. 602-257-245 gabinet@centrum-neurorehabilitacji.pl, udostępnienie z dnia 18.02.24FB)

 

PREAMBUŁA

 

AAC wykracza poza narzędzia komunikacji i obejmuje zmianę sposobu myślenia, podejścia do pedagogiki i praktyk włączających. AAC może poprawić interakcje społeczne, uczestnictwo w życiu społecznym i osiągnięcia w nauce każdego dziecka, przyczyniając się do bardziej włączającego doświadczenia życiowego.

Ocena potrzeb komunikacyjnych pozwala zrozumieć indywidualne wymagania uczniów korzystających z AAC. Przeprowadzając oceny, możesz zidentyfikować mocne strony, wyzwania i cele komunikacyjne uczniów. Wiedza ta stanowi podstawę do opracowania skutecznych interwencji i strategii AAC, które wesprą dziecko w osiąganiu pomyślnych wyników komunikacyjnych i dostępie do programu nauczania i życia w społeczeństwie.

 

  1. Każde dziecko ma prawo do komunikacji w sposób jemu najbardziej wygodny i dostosowany. Obowiązkiem dorosłych jest zapewnienie dostępu do modalności komunikacyjnych każdemu dziecku niemówiącemu.
  2. W AAC etyka to nie tylko pole wyboru. Dorosły ma obowiązek traktowanie każdego dziecka z szacunkiem, utrzymywanie jego informacji w tajemnicy i zrozumienie, że liczy się każdy głos – niezależnie od tego, w jaki sposób zostanie wyrażony.
  3. Terapeuta ma obowiązek szanować różnorodność kulturową i językową.
  4. Terapeuta ma obowiązek zapewnić strategie adekwatne do aktualnego poziomu umiejętności komunikacyjnych i potrzeb dziecka (AAC na dziś)
  5. Terapeuta ma obowiązek zapewnić niezależny dostęp, do szerokiej gamy słownictwa ( dalej zwany jako ISK: Indywidualny system komunikacyjny- książka do komunikacji), pełniącego różne funkcje komunikacyjne (AAC na jutro). Przy czym terapeuta w miarę możliwości, zbiera i dostosowuje słownictwo, zebrane od szeroko rozumianego środowiska komunikacyjnego. Słownictwo ma być dostosowane do wieku i funkcjonowania dziecka.
  6. W szczególności- w myśl standardów- słownictwo winno uwzględniać funkcje protestowania, zaprzeczania, skarżenia. Wizerunek osób, którymi jest otoczone.
  7. Terapeuta ma obowiązek, w porozumieniu z opiekunami dziecka i za ich zgodą, w miarę możliwości, kontaktować się z szeroko rozumianym środowiskiem komunikacyjnym dziecka. Ustalać wspólne, możliwe do wdrożenia dla wszystkich strategie. Współpracować i wspomagać w kwestii AAC, każdego, kto wyrazi taką wolę.
  8. Terapeuta ma obowiązek zakładać kompetencje dziecka, czyli wdrażać ustalone strategie (AAC na dziś), zbudować ISK, który pozwoli dziecku niemówiącemu na bycie niezależnym w wyrażaniu swojego wyboru, potrzeb, emocji, myśli. Każdy dorosły szanuje i uwzględnia w swoich działaniach komunikat dziecka. Zakłada przy tym , iż jest on celowy.
  9. Każdy dorosły ma obowiązek zapewnić niezakłócony, nieprzerwany dostęp do jego ISK. Dziecko ma prawo za pomocą systemu wyrażać siebie wtedy, kiedy ono tego potrzebuje. W sposób w jaki ono potrzebuje.
  10. Każde dziecko ma prawo do bycia uczonym czytania i pisania. Strategie czytania i pisania są dostosowane do poziomu funkcjonowania i umiejętności dziecka. Uwzględniają złożoność tego procesu u dziecka niemówiącego.
  11. Terapeuta szanuje prywatność dziecka- w myśl zapisów z poprzednich paragrafów. W szczególności, bez potrzeby nie dotyka dziecka, nie podtrzymuje ręki dziecka. Nie wspomaga fizycznie wyborów dziecka.
  12. Terapeuta szanuje wizerunek dziecka. Bez wyraźnej zgody dziecka, bądź bez pisemnej zgody jego opiekuna, nie upublicznia go.
  13. Terapeuta ma obowiązek szkolić się i aktualizować swoją wiedzę w zakresie alternatywnych i wspomagających metod komunikacji. W szczególności poszukiwać najnowszych badań w tym zakresie.
  14. Terapeuta ma obowiązek dzielić się tą wiedzą. Prowadzić różnego rodzaju kampanie szerzące wśród społeczeństwa, świadomość alternatywnych i wspomagających sposobów komunikacji.

 

 

Aktualizacja 18.08.24